φυσιολογισμός

ο, Ν

ιατρ. θεωρία σύμφωνα με την οποία κάθε νόσος οφείλεται σε διαταραχή τών ζωτικών λειτουργιών τού οργανισμού.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φυσιολογ-ία + κατάλ. -ισμός*. Η λ. μαρτυρείται από το 1852 στον Χαράλ. Παμπούκη].